Dear Diary - S02E05: Γάτο μωρή γλαδιόλα

Γάτο μωρή γλαδιόλα

Δευτέρα, 25 Σεπτεμβρίου 2017

Αγαπημένο ημερολόγιο,

καλημέρα! Είχα βάλει στο μυαλό μου να κρατάμε καθημερινή επαφή αλλά δεν μπόρεσα να το τηρήσω. Δεν είναι όμως δικό μου το λάθος καθώς είχα περιπέτειες μέσα στο Σαββατοκύριακο, καλές και κακές, αλλά ας τα πάρουμε με τη σειρά γιατί δεν μπορώ να τα γράφω μία μπροστά και μία πίσω σαν την ταινία το Παλφίξιο (χαχαχα έκανα και ομοιοκαταληξία). Καταρχάς, μετά το πάρτι των γενεθλίων μου η ατμόσφαιρα στο γραφείο είναι πολύ διαφορετική. Οι συνάδελφοι μου μιλάνε ευχάριστα, δεν με κοιτάνε πλέον με εκείνο το βλέμμα το μισό, και τα κορίτσια μου λένε και τα κουτσομπολιά του γραφείου. Μετά τη δουλειά την Παρασκευή μάλιστα, η Κατερίνα και η Κική μου είπαν να πάμε για κρασιά. Τους είπα βέβαια ότι είναι τέλος του μήνα και δεν παίζει σάλιο, αλλά μου είπαν να μην ανησυχώ και ότι δεν θα πάει πολύ, και αν χρειαστεί θα τσοντάρουν και εκείνες, οπότε δέχτηκα. Πήγε να μπει σφήνα και ο Μανωλάκης, αλλά η Κική τον έκοψε και του είπε ότι θα βγούμε μόνο κορίτσια.

Πήγαμε λοιπόν στη Φεγγαρόπετρα, ένα μαγαζάκι κοντά στο Χαϊδάρι το οποίο μάλιστα είχε και ζωντανή μουσική, οπότε περάσαμε σούπερ. Φάγαμε τον άμπακο, ήπιαμε το Βόσπορο, τραγουδήσαμε.. μάλλον όχι.. ξελαρυγγιαστήκαμε, και κάποια στιγμή που παίζανε κάτι παλιά τσιφτετέλια σηκωθήκαμε και χορέψαμε κιόλας. Στην παραδιπλανή παρέα ήταν και ένας τύπος, από αυτούς που βγάζουν πολύ αντρίλα και μόνο με το βλέμμα σε κάνουν να φοβάσαι και να λιώνεις ταυτόχρονα και έκοβε γλαδιόλες από μια γλάστρα του μαγαζιού και μας πέταγε όσο χορεύαμε. Μάλιστα όποτε τον κοίταγα μου χαμογελούσε και ήμουν σίγουρη ότι θα έρθει να μου μιλήσει, οπότε του χαμογελούσα και εγώ και του έκλεισα και το μάτι. Κόντεψε να ρημάξει όλη τη γλάστρα αλλά τελικά δεν ήρθε, μέχρι που πήγε ο μαγαζάτορας και του την είπε για τις γλαδιόλες και αυτός μάλλον ντράπηκε και έφυγε. Γαμώτο. Τι κάθονται και το σκέφτονται; Αφού το βλέπεις το χαμόγελο ρε φίλε, γιατί δεν έρχεσαι; Κότες όλοι τους. Αυτό συζητάγαμε και μετά με τα κορίτσια, ότι οι άντρες δεν την πέφτουν πια, και ίσως έχει έρθει η ώρα να πάρουμε εμείς τα κορίτσια την κατάσταση στα χέρια μας. Χειροκρότησα και συμφώνησα, μετά όμως σκέφτηκα ότι ακριβώς αυτό έκανα με τον Κάρολο και έφαγα άκυρο οπότε το μάζεψα όπως όπως. Τους είπα ότι το ξανασκέφτηκα και ο άντρας είναι ο κυνηγός, και αυτός πρέπει να κάνει την πρώτη κίνηση. Με δουλεύανε μετά βέβαια και μου λέγανε ότι αυτά είναι οπισθοδρομικά και εγώ τους είπα ότι δεν ξέρω από τέτοια γιατί είμαι από χωριό.

Είπαμε φυσικά και για τα γκομενικά μας. Δηλαδή τα παράπονα που έχουμε στα γκομενικά μας. Η Κική ήταν τσαντισμένη με τον δικό της τον Ανδρέα γιατί πολλές φορές που θέλει να βγούνε αυτός την κλάνει γιατί προτιμάει να κάτσει σπίτι και να παίξει Φόρναϊτ. Της είπα ότι το είχα δει αυτό το Φόρναιτ στις ειδήσεις και ότι τα πιτσιρίκια έχουν πάθει παράκρουση και ότι καλά να πάθει που πήγε και τα έφτιαξε με πιπίνι. Μου είπε πιο πιπίνι καλέ, ο Ανδρέας είναι 48!. Κοίτα να δεις προβλήματα που έχει ο κόσμος. Η Κατερίνα από την άλλη ήταν απελπισμένη γιατί ενώ ο Μάρκος την έχει κορώνα στο κεφάλι του, το σεξ είναι χάλι μαύρο.

Καταρχάς, ενώ εκείνη του παίρνει πίπα και τον έχει αφήσει να χύσει και στο στόμα της δύο-τρεις φορές (μπράβο Κατερίνα, και δεν στο είχα) αυτός δεν την έχει γλείψει ποτέ. Τι νοήματα του κάνει, τι υπονοούμενα του πετάει, μια φορά μάλιστα που της έγλειφε τις ρόγες προσπάθησε να του σπρώξει το κεφάλι προς τα κάτω αλλά αυτός τίποτα. Μετά, το σεξ είναι σχεδόν πάντα ιεραποστολικό και αυτός χύνει στο τρίλεπτο και στο καπάκι πέφτει δίπλα και κοιμάται. Η κακομοίρα η Κατερίνα πρέπει να τρέξει τον οργασμό της σαν τον Αίολο Κεντέρη για να προλάβει και την πιάνει άγχος και δεν τα καταφέρνει. Έχει λέει πάνω από 4 μήνες να χύσει χωρίς να το κάνει μόνη της μετά. Αλλά το χειρότερο από όλα είναι ότι ο Μάρκος όταν χύνει φωνάζει δυνατά "Ωχ εκσπερματώνω! Ωχ εκσπερματώνω!" και ήταν που ήταν ξενέρωτα τα πράγματα, αυτό την αποτελειώνει. Από τη μία θέλει να τον χωρίσει γιατί δεν πάει άλλο, αλλά από την άλλη το ξανασκέφτεται γιατί σε όλα τα άλλα είναι τέλειος. Α ρε Κατερίνα, εσένα σου χρειάζεται ένας Αργύρης να σε κάνει να χύνεις νταμιτζάνες και να μηδενίσεις το κοντέρ, αλλά να είστε σε δωμάτιο που έχει μόνο σποτάκια για φως, οκ;

Μετά με ρώτησαν και μένα για τα δικά μου παράπονα, αλλά εγώ όπως ξέρεις είμαι μόνη μου εδώ και χρόνια. Τον Αργύρη δεν τον μετράω γιατί δεν κράτησε ούτε μια εβδομάδα. Τους είπα λοιπόν ότι είμαι πολύ καιρό μόνη μου, οπότε τι παράπονο να έχω, και εκείνες το πήραν προσωπικά σαν να ήταν το τέλος του κόσμου, και ότι πρέπει οπωσδήποτε να μου βρούνε γκόμενο. Η Κική μάλιστα ήταν πεπεισμένη ότι τα έχουμε με το Μανωλάκη, γιατί μας βλέπει όλο μαζί και όλο στο ψου ψου ψου, και ότι σιγουρεύτηκε με το πάρτι που οργάνωσε για μένα, οπότε με ρώτησε γιατί δεν έχω κάνει κάτι μαζί του, αφού με κοιτάει σαν ξερολούκουμο. Της είπα ότι είναι νιάνιαρο, και εγώ δεν είμαι πιπινοφάγα. Άρχισα να αισθάνομαι πολύ άβολα γιατί καταπιάστηκαν να μου βρίσκουν υποψήφιους γκόμενους από το γραφείο, και μετά να μου λένε ότι έχουν κάτι ξαδέρφους και φίλους να μου γνωρίσουν. Ευτυχώς όμως είχε πάει μία η ώρα και το μαγαζί έκλεινε, οπότε βρήκα και εγώ ευκαιρία και την έκοψα την κουβέντα, άσε που την είχα ακούσει από τα κρασιά.

Όταν γύρισα σπίτι όμως, ξενέρωσα απότομα. Κάθε φορά που γυρνάω ο Σιλβέρστρος έρχεται στην πόρτα να με υποδεχτεί, αλλά αυτή τη φορά δεν ήταν πουθενά. Σκέφτηκα ότι θα κοιμάται, αν και δεν το συνηθίζει να κοιμάται αυτές τις ώρες και αρχικά δεν έδωσα σημασία, αλλά όταν πήγα στην κουζίνα είδα ότι δεν είχε φάει καθόλου από το φαγητό που του είχα βάλει. Πήγα στο καλαθάκι του και είδα ότι ήταν ξύπνιος. Με είδε και αυτός και έκανε να σηκωθεί αλλά με το που σηκώθηκε άρχισε να παραπατάει σαν να είχε πιει αυτός τα κρασιά, και να κουτσαίνει. Τρελάθηκα σου λέω. Πήρα κατευθείαν τηλέφωνο τον Μανωλάκη, και αισθανόμουν και άσχημα γιατί δεν ήθελα να τον ξυπνήσω αλλά ευτυχώς ήταν ακόμα έξω με παρέα για μπύρες. Του είπα τι συμβαίνει και αυτός μου είπε ότι αυτή την ώρα δεν μπορώ να κάνω κάτι, αλλά θα περάσει αύριο το πρωί με το αμάξι να τον πάμε μαζί στον κτηνίατρο. Με ρώτησε επίσης αν έχω γατοφόρα, και στην αρχή ταράχτηκα και τσαντίστηκα μαζί του γιατί νόμιζα ότι βρήκε την κατάλληλη στιγμή να κάνει μακάβριο χιούμορ, και τον μάλωσα να μη λέει τέτοια πράγματα και ότι ο Σιλβέρστρος θα ζήσει πολλά χρόνια ακόμα. Έκανα γκάφα όμως, γιατί μου εξήγησε ότι η γατοφόρα είναι ειδικό κουτί για να κουβαλάς τη γάτα όταν την πας στον κτηνίατρο ή σε ταξίδια. Του είπα ότι δεν έχω, και είπε ότι θα φέρει τη δικιά του που είχε για τη γάτα του πριν χρόνια. Αισθάνθηκα πολύ άσχημα βέβαια, γιατί ο Μανωλάκης πήγε να με βοηθήσει και εγώ με την άγνοιά μου του φώναξα. Αλλά και αυτοί γατοφόρα ρε φίλε; Πόσο πιο μακάβριο όνομα;

Περιττό να σου πω πως όλη τη νύχτα δεν έκλεισα μάτι από την αγωνία. Ήμουν συνέχεια πάνω από τον Σιλβέρστρο, και ο κακομοίρης έδειχνε να υποφέρει. Με το που πήγαινα να τον χαϊδέψω έβγαζε γατοκραυγές πόνου. Στις 9 το πρωί ήρθε ο Μανωλάκης, βάλαμε τον Σιλβέρστρο στη γατοφόρα και τον πήγαμε στον κτηνίατρο.

Και ο μαλάκας έχει πάθει λουμπάγκο. Δεν είχα ιδέα ότι και οι γάτες παθαίνουν λουμπάγκο. Κάπου πρέπει να πήδηξε άτσαλα και πιάστηκε. Εμ βέβαια, όταν λείπει η μαμά από το σπίτι ποιος να ξέρει τι μαλακίες κάνει. Έχω βρει κατά καιρούς διάφορα ριγμένα πράγματα. Αμ κυρ Σιλβέρστρο μου, τα 'θελες και τα 'παθες. Ο κτηνίατρος του έκανε μία ένεση βιοχαλαρωτική και μου είπε να τον προσέχω να μην κάνει απότομες κινήσεις, ιδίως αν νιώσει καλύτερα μετά την ένεση γιατί θα του πάρει καιρό αλλιώς να γιάνει. Μου είπε επίσης ότι πρέπει να τον στειρώσω, αλλά εγώ αρνήθηκα κατηγορηματικά. Δεν θέλω ο γάτος μου να είναι λιγότερο άντρας. Καλά, μου είπε ο κτηνίατρος, και ότι θα τα ξαναπούμε τον Γενάρη και μου έκλεισε το μάτι. Αν ήταν κάποιο γκομενικό υπονοούμενο πάντως δεν το έπιασα, αλλά ντροπή του επαγγελματίας άνθρωπος υποτίθεται. Τέλος πάντων, γυρίσαμε σπίτι μετά και έκατσε ο Μανωλάκης να μου κάνει παρέα για να ηρεμήσω και εγώ λίγο. Ό,τι και να λέω, είναι χρυσό παιδί. Έφτιαξα και δύο φραπεδάκια να πιούμε γιατί παρότι ήμουν άυπνη, δεν αισθανόμουν καθόλου νύστα από την ένταση.

Μετά κάτσαμε και μιλάγαμε για ώρες για ιστορίες με ζώα. Μου έλεγε για γάτες και σκύλους και κουνέλια και χελώνες, και εγώ του έλεγα για κότες και κατσίκες και τον ασβό που είχε προσπαθήσει να κάνει κατοικίδιο η Μαρίκα η γειτόνισσά μου στο δημοτικό. Όλη αυτή την ώρα εγώ είχα αγκαλιά τον Σιλβέρστρο για να μην κουνιέται. Όχι ότι έκανε και καμία ιδιαίτερη προσπάθεια. Κατά τις 8 το βράδυ, ο Μανωλάκης έφυγε γιατί είχε κανονίσει. Μου άφησε μάλιστα και τη γατοφόρα γιατί λέει δεν έχει γάτα πλέον και δεν την χρειάζεται. Εγώ έμεινα αγκαλιά με το γάτο βλέποντας τηλεόραση μέχρι τις 5 το πρωί. Ποιος στη χάρη σου ρε Σιλβέρστρο. Να κάθομαι να βλέπω τελεμάρκετινγκ μέχρι τα άγρια χαράματα, ούτε για τον Διομήδη δεν το έκανα. Είδα ότι ο γάτος σαν να άρχισε να συνέρχεται κάπως και κάπου εκεί απλά τα μάτια μου έκλεισαν και κοιμηθήκαμε αγκαλιά στον καναπέ.

Και όπως καταλαβαίνεις, Κυριακή δεν υπήρξε ποτέ. Κοιμήθηκα σαν κούτσουρο μέχρι τις 3 τα χαράματα σήμερα. Έκανα ένα ντουζάκι, είδα ότι ο γάτος είναι πολύ καλύτερα, μπήκα και μία στο *** και έστειλα ένα μήνυμα στον Κάρολο, γιατί όπως καταλαβαίνεις με όλα αυτά δεν είχα μυαλό για καυλάντισμα, και του είπα ένα συγγνώμη που εξαφανίστηκα όλο το Σαββατοκύριακο αλλά είχα περιπέτειες με το γάτο μου. Και τώρα, ετοιμάζομαι να πάω δουλειά, οπότε σε αφήνω προς το παρόν ημερολογιάκι μου να προσέχεις εσύ τον Σιλβέρστρο.

ΧΟΧΟΧΟ

ΥΓ: Ωχ εκσπερματώνω...

< Προηγούμενο | Πρώτο

 

Θέλω κι εγώ!

ω, Κλάρα