echoes

"Οι ναυτικοί στα φορτηγά πάντα μια γάτα τρέφουν,
που τη λατρεύουνε, χωρίς να ξέρουν το γιατί,
κι αυτή,
σαν απ’ τη βάρδια τους σχολάνε κουρασμένοι,
περήφανη στα πόδια τους θα τρέξει να τριφτεί.
Τα βράδια,
όταν η θάλασσα χτυπάει τις λαμαρίνες,
και πολεμάει με δύναμη να σπάσει τα καρφιά,
μέσα στης πλώρης τη βαριά σιγή,
που βασανίζει,
είναι γι’ αυτούς σα μια γλυκιά γυναίκεια συντροφιά.
Είναι περήφανη κι οκνή, καθώς όλες οι γάτες,
κι είναι τα γκρίζα μάτια της γιομάτα ηλεκτρισμό·
κι όπως χαϊδεύουν απαλά τη ράχη της, νομίζεις
πως αναλύεται σ’ ένα αργό και ηδονικό σπασμό.
Στο ρεμβασμό και στο θυμό με τη γυναίκα μοιάζει
κι οι ναύτες περισσότερο την αγαπούν γι’ αυτό·
κι όταν αργά και ράθυμα στα μάτια τους κοιτάζει,
θαρρείς έναν παράξενο πως φέρνει πυρετό.
Της έχουν πάντα στο λαιμό μια μπακιρένια γύρα,
για του σιδέρου την κακήν αρρώστια* φυλαχτό,
χωρίς όμως, αλίμονο, ποτέ να κατορθώνουν
να την φυλάξουν απ’ το μαύρο θάνατο μ’ αυτό.
Γιατί είναι τ’ άγρια μάτια της υγρά κι ηλεκτρισμένα
κι έτσι άθελα το σίδερο το μαύρο τα τραβά,
κι ουρλιάζοντας τρελαίνεται σ’ ένα σημείο κοιτώντας
φέρνοντας δάκρυα σκοτεινά στους ναύτες και βουβά.
Λίγο πριν απ’ το θάνατο από τους ναύτες ένας,
-αυτός οπού ‘δε πράματα στη ζήση του φριχτά-
χαϊδεύοντάς την, μια   στιγμή στα μάτια την κοιτάζει
κι ύστερα μες στη θάλασσα την άγρια την πετά.
Και τότε οι ναύτες, που πολύ σπάνια λυγά η καρδιά τους,
πάνε στην πλώρη να κρυφτούν με την καρδιά σφιχτή,
γεμάτη μια παράξενη πικρία που όλο δαγκώνει,
σαν όταν χάνουμε θερμή γυναίκα αγαπητή."
Νίκος Καββαδίας

 

== Results from bdsmtest.org ==
98% Submissive
94% Masochist
84% Degradee
72% Boy/Girl
63% Rope bunny
56% Slave
48% Primal (Prey)
46% Ageplayer
44% Pet
42% Vanilla
40% Brat
25% Experimentalist
8% Exhibitionist
6% Voyeur
0% Non-monogamist
0% Switch
http://bdsmtest.org/r/S8V59Dt2

 

Τι είναι αυτό
που θυμάμαι
από σένα;
Σε ποια θερμοκρασία;
Με ποιο ρούχο;
Ποια μέρα;
Σε ποια κίνηση;
Ή ακίνητη;
Σε ποια στάση;
Σε ποιο δωμάτιο;
Με τι χτένισμα;
Με τι καιρό;
Με πόσο φως;
Με πόσο σκοτάδι;
Στη σκάλα;
Στο δρόμο;
Φθινόπωρο;
Ονειροπόλα;
Λυπημένη;
Τα μάτια;
Τα χέρια;
Ένα στίχο;
Το κοινότοπο;
Το εξαιρετικό;

σε θυμάμαι
με τρόπο παρατατικό
σε θυμάμαι
συλλαβιστά με μιαν ανάσα
σε θυμάμαι
όχι σαν πρόσωπο
όχι περίγραμμα όχι σαν σχήμα

σε θυμάμαι σαν ανάμνηση

σαν αισθητικό γεγονός

Θυμάμαι τη γωνιά του δρόμου όπου είχα σκεφτεί ότι θα ήταν δυνατόν να συναντηθούμε.
Θυμάμαι ότι θα είχαμε κοιταχτεί στα μάτια.


Αν και όχι ότι όλ' αυτά σημαίνουν τίποτα πια.

Γιάννης Ευσταθιάδης
-Άρση βαρών-

 

“She had a wild, wandering soul
but when she loved, she loved with chaos and that made all the difference.”
― Ariana Dancu

 

 

..You know that land where lemon orchards bloom,
Its golden oranges aglow in gloom,
That land of soft wind blowing from blue sky,
Where myrtle hushes and the laurel's high?
You know that land?
That way! That way
I'd go with you, my love, and go today.

You know that house, its roof on colonnades,
The halls agleam, the rooms of gems and jades?
The marble statues eying all I do:
"Oh wretched child, what have they done to you?”
You know that house?
That way! That way
I'd go with you, my guardian, today.

You know that mountain and its clouded peak?
The path through mist that hooves of donkeys seek?
In caves the ancient dragon-spawn now rove.
The rocks loom high, and rivers burst above.
You know that place?
That way! That way,
O Father, lies our path! Let's go today!

Johann Wolfgang von Goethe
"Mignon’s Longing"

 

..He could see her bare feet every time she put them up on the coffee table. The soles were black, her toenails flecked with pink polish. Each time they appeared, Mrs.Lisbon tapped them with a knitting needle, driving them back under the table.
And that was all that happened. Trip didn't get to sit next to Lux, nor speak to her, nor even look at her, but the nearby fact of her presence burned in his mind.

He sat in his car, gazing at the house, watching as downstairs lights traded places with those upstairs, and then, one by one, went out. He thought about Lux getting ready for bed, and just the idea of her holding a toothbrush excited him more than the fullfledged nudity he saw in his own bedroom nearly every night.

He laid his head back on the headrest and opened his mouth to ease the constriction in his chest, when suddenly the air inside the car churned. He felt himself grasped by his long lapels, pulled forward and pushed back, as a creature with a hundred mouths started sucking the marrow from his bones. She said nothing as she came on like a starved animal, and he wouldn't have known who it was if it hadn't been for the taste of her watermelon gum, which after the first few torrid kisses he found himself chewing.

The Virgin Suicides, Jeffrey Eugenides

 

άσμα!!!

 

Γυρίζω τον μεγάλο καθρέφτη προς τη μπανιέρα και διασκεδάζω με τις πορείες που διαγράφουν οι σταγόνες καθώς αποκαλύπτουν αποσπασματικά το σώμα μου πάνω στην θολωμένη και ζεστή απ' τους ατμούς, επιφάνεια.
Παρατηρώ τις κοκκινωπές ανταύγειες στα μαλλιά μου, το πως περνούν τα μάτια μου απ το πράσινο ως το μελί, πως ροδίζουνε τα μάγουλα με σκέψεις αχνές, που με γεμίζουν ντροπή.

 

Omnia mutantum