Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

echoes

Συζήτηση στο φόρουμ 'Τέχνη' που ξεκίνησε από το μέλος echo, στις 23 Ιανουαρίου 2009.

  1. echo

    echo ***

     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  2. echo

    echo ***

     


     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  3. echo

    echo ***

    High Fidelity-Nick Hornby

    Βρίσκομαι στο πίσω μέρος του μαγαζιού, και προσπαθώ να το καθαρίσω λιγάκι, όταν, άθελά μου, ακούω μια συζήτηση του Μπάρρυ μ' έναν πελάτη - από τη φωνή του μου φαίνεται άντρας, μεσήλικος κι εντελώς συντηρητικός.
    «ψάχνω ένα δίσκο για την κόρη μου. Για τα γενέθλιά της. Το”I Just Called to Say Ι Love You''. Το έχετε;»
    «Αμέ» λέει ο Μπάρρυ. «Και βέβαια το 'χουμε».
    Είμαι σίγουρος πως το μόνο σινγκλ του Stevie Wonder που έχουμε αυτή τη στιγμή είναι το «Don't Drive Drunk» ..
    Το έχουμε εδώ και αιώνες, χωρίς να μπορούμε να το ξεφορτωθούμε, ακόμα και στην τιμή των 60 πενών. Τι σκαρώνει ο Μπάρρυ; Βγαίνω να δω τι συμβαίνει. Ο Μπάρρυ στέκεται εκεί πέρα και χαμογελάει στον πελάτη. Ο άνθρωπος φαίνεται κάπως σαστισμένος. «Μου το δίνετε λοιπόν;» Μισοχαμογελάει με ανακούφιση- λες κι είναι παιδάκι που την τελευταία στιγμή θυμήθηκε να πει «παρακαλώ».
    «Όχι, λυπάμαι, δεν μπορώ».
    Ο πελάτης είναι μεγαλύτερος απ' όσο είχα υποθέσει. Φοράει ένα υφασμάτινο κασκέτο κι ένα βρόμικο μπεζ αδιάβροχο και στέκεται εκεί αποσβολωμένος. Καλά έλεγα να μην μπω σ' αυτή τη σαματατζίδικη μαύρη τρύπα -σκέφτεται- και να που τώρα μου φέρονται σαν να 'μαι σκουπίδι.
    «Γιατί;»
    «Δεν άκουσα;» Ο Μπάρρυ έχει βάλει πολύ δυνατά Neil Young, κι ως γνωστόν ο Neil μόλις το 'ριξε στην ηλεκτρική κιθάρα.


    «Ρωτάω, γιατί;»
    «Γιατί είναι γλυκερή, εµπορική µπούρδα, γι' αυτό. Φαινόµαστε µαγαζί που πουλάει κωλο-',! Just Called Το Say Ι Love You"; Ε; Άντε, δίνε του και µη µας χασοµεράς». Ο γέρος κάνει µεταβολή και φεύγει, ενώ ο Μπάρρυ χαχανίζει ευχαριστηµένος.
    «Ευχαριστώ πολύ, Μπάρρυ. Με υποχρέωσες».
    «Τι τρέχει;»
    «Μόλις έδιωξες έναν πελάτη, που να µε πάρει ο διάολος, να τι τρέχει».
    «Δεν το 'χαµε αυτό που ήθελε. Πλάκα έκανα, και δε σου στοίχισε ούτε µια πένα».
    «Δεν είν' εκεί το θέµα».
    «Ποιο είναι το θέµα:»
    «Το θέµα είναι πως δε θέλω να ξαναµιλήσεις έτσι σε κανέναν που µπαίνει εδώ µέσα».
    «Γιατί; Νοµίζεις πως αυτός ο άσχετος γερο-χαζοβιόλης θα γινότανε τακτικός πελάτης;»
    «Όχι, αλλά ... άκου Μπάρρυ, το µαγαζί δεν πάει και τόσο καλά. Ξέρω ότι παλιότερα βγάζαµε την ψυχή σε όσους ζητούσαν πράγµατα που δε µας άρεσαν, αλλά αυτό πρέπει να σταµατήσει».
    «Μαλακίες. Αν είχαµε το δίσκο, θα του τον πούλαγα, κι εσύ θα γινόσουν πλούσιος κατά µισή ή και µία λίρα - κι ούτε που θα τον ξανάβλεπες τον τύπο. Σιγά τ' αυγά».
    «Μα τι κακό σου έκανε ο άνθρωπος:»
    «Ξέρεις τι µου 'κανε. Με πρόσβαλε µε το φριχτό του γούστο».
    «Δεν ήταν δικό του γούστο. Ήταν της κόρης του».
    «Γερνάς Ροµπ - γερνάς και γίνεσαι ανεκτικός. Άλλοτε θα τον πετούσες έξω απ' το µαγαζί και θα τον κυνηγούσες µέχρι έξω στο δρόµο».
    Έχει δίκιο. Υπήρξε µια τέτοια εποχή, αλλά τώρα φαίνεται µακρινή. Δεν µπορώ πια να θυµώσω τόσο πολύ.


    *Μετάφραση: Σώτη Τριανταφύλλου,μεταφορά στον κινηματογράφο:Steven Frears



    Είναι δυνατό να μοιραστείς τη ζωή σου με κάποιον που έχει συλλογή δίσκων ασύμβατη με τη δική σου; Υπάρχουν αξιόλογοι άνθρωποι που αξίζει να τους γνωρίσεις, έστω κι αν έχουν απαίσιο γούστο;Μήπως, αν ακούς συνεχώς τα τραγούδια που μιλάνε για χωρισμούς κι ερωτικές απογοητεύσεις, δυστυχία και μοναξιά, η ζωή σου γίνεται άνω κάτω;

    Για το Ρομπ Φλέμιγκ, 35 ετών, εθισμένο στην ποπ και ιδιοκτήτη δισκάδικου που κινδυνεύει να χρεοκοπήσει, όλες αυτές οι ερωτήσεις απαιτούν επιτακτικά απαντήσεις.

    Η γυναίκα που αγαπούσε τον άφησε: αν επιστρέψει κοντά του θα την αγαπάει όσο τώρα που του λείπει και νιώθει ότι τον έχει απορρίψει; Θα συνεχίσει να ζει σ' αυτό το δυαράκι το γεμάτο δίσκους βινυλίου και CD ή πρέπει να μεγαλώσει επιτέλους, να ζήσει σε κανονικό σπίτι, να φτιάξει οικογένεια και να βρει μια πιο καθωσπρέπει δουλειά; Θα μάθει ποτέ πώς είναι να κάνεις έρωτα με τραγουδίστρια που έχει βγάλει δίσκο; Το δυσκολότερο για το Ρομπ είναι να πάψει να σκέφτεται τα πράγματα της ζωής αυστηρά με όρους top 5' όπου δεν κάνει κανένα συμβιβασμό: συγκροτήματα, βιβλία, ταινίες, τραγούδια - όλα μπαίνουν σε λίστες κι αξιολογούνται. Ακόμα κι οι χωρισμοϊ του Ρομπ συνθέτουν ένα top 5 όπως τα καλύτερα ποπ τραγούδια όλων των εποχών, όπως τα καλύτερα τραγούδια που μιλάνε για το θάνατο.

    Το High Fidelity είναι ένα μυθιστόρημα για τους σνομπ της ροκ και της ποπ, για τους μανιώδεις των δίσκων, τους τριανταπεντάρηδες ερωτευμένους, ενοχικούς άντρες που αρνούνται να παντρευτούν και να νοικοκυρευτούν. Είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Νικ Χόρνμπυ, και διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά του πρώτου του βιβλίου που μιλούσε για το ποδόσφαιρο ("Fever Pitch "):είναι ξεκαρδιστικό,αληθινό,γεμάτο από παρατηρήσεις για τη ζωή στη μεγαλούπολη κι από ειρωνικές, συχνά πικρές, σκέψεις για το τι σημαίνει να μεγαλώνεις.


     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  4. echo

    echo ***

    Linda Fiorentino

     

     

     
     
  5. echo

    echo ***

    Children are taught to hate, parents just couldn't wait
    Some are rich and some are poor, others will just suffer more
    Have you ever been ashamed and felt society try to keep you down?
    I begin to watch things change see them turn around
    ...

    Ignorance like a gun in hand, reach out to the promised land
    Your history books are full of lies, media-blitz gonna dry your eyes
    ...

    You're eighteen wanna be a man
    Your granddaddy's in the Ku Klux Klan
    Taking two steps forward
    and four steps back
    Gonna go to the White House
    and paint it black
    ...

    Turn around, they'll try to keep you down
    Turn around, Turn around
    Don't drag me down​

     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  6. echo

    echo ***

    Friedrich Nietzsche by Edvard Munch

     
     
  7. echo

    echo ***

    Σπινόζα vs Μπακούνιν

    Σπινόζα
    Κάθε πράγμα προσπαθεί όσο εξαρτάται απ’ αυτό να διατηρήσει το είναι του.


    Μπακούνιν
    Κάθε τι που ζει, τείνει να πραγματοποιηθεί ως το πλήρωμα του είναι του

    Σπινόζα
    Ο αληθινός σκοπός του κράτους είναι η ελευθερία.


    Μπακούνιν
    Η κοινωνία είναι το δέντρο,η ελευθερία ο καρπός
    .​

    Σπινόζα
    Η τάξη και η συνοχή των ιδεών είναι η ίδια με την τάξη και την συνοχή των πραγμάτων.


    Μπακούνιν
    Το ανθρώπινο πνεύμα δεν είναι άλλο από την λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού.​

    Σπινόζα
    Οι άνθρωποι νομίζουν τους εαυτούς τους ελεύθερους,γιατί έχουν συνείδηση των πράξεων τους και αγνοούν τις αιτίες που τις ορίζουν.


    Μπακούνιν
    Να μια θύελλα που πνέει και που σπάει το κάθε τι στο διάβα της, ωθούμενη από μια δύναμη που της φαίνεται σύμφυτη.Εαν ήτο δυνατό να έχει συνείδηση του εαυτού της θα μπορούσε να πει:«εγώ με την ενέργεια μου και με την αυθόρμητη θέληση μου θραύω εκείνο που η φύση δημιούργησε» και θα επλανιούτανε.​


    Σπινόζα
    Κανείς δεν μπορεί να μισήσει το θεό.*

    Μπακούνιν
    Καμιά αποστασία του ανθρώπου απέναντι της φύσης δεν είναι δυνατή.​


    Σπινόζα
    Οσο η ψυχή νοεί όλα τα πράγματα σαν αναγκαία, τόσο το κράτος της επάνω στα συναισθήματα της είναι μεγαλύτερο,δηλ πάσχει λιγότερο από δαύτα.Ενα συναίσθημα που είναι πάθος,παύει από το να είναι πάθος μόλις σχηματίζουμε για αυτό μια ιδέα σαφή και ξεχωριστή.



    Μπακούνιν
    Απέναντι της παγκόσμιας φύσης ο άνθρωπος δε μπορεί να έχει σχέση μήτε σκλαβιάς μήτε πάλης,διότι φέρει μέσα του αυτήν την φύση και δεν είναι τίποτε έξω από αυτή.Αλλά μελετώντας τους νόμους της,ταυτιζόμενος με κάποιο τρόπο μαζί τους,μεταβάλλοντας τους με ένα τρόπο ψυχολογικό,ίδια στον εγκέφαλο του,σε ιδέες και πεποιθήσεις ανθρώπινες,ελευθερώνεται από τον τριπλό ζυγό που του επιβάλουν εν πρώτης η εξωτερική φύση,κατόπιν η εσωτερική φύση,κατόπιν η ίδια του η φύση,ατομική,εσωτερική και τέλος η κοινωνία της οποίας είναι το προϊόν.


    Σπινόζα
    Ο ελεύθερος άνθρωπος που ζει ανάμεσα στους αμαθείς,προσπαθεί όσο μπορεί να αποφεύγει τις ευεργεσίες τους.


    Μπακούνιν
    Ο άνθρωπος είναι αναγκασμένος να κατακτήσει την ελευθερία του,η συντέλεση αυτού του άθλου δεν είναι μόνο ένα έργο διανοητικό και ηθικό,είναι προπάντων στην τάξη του χρόνου όσο και από την άποψη της λογικής μας ανάπτυξης,ένα έργο υλικής χειραφέτησης.



    *«Κανείς δεν μπορεί να μισήσει τον θεό» λέγει ο Σπινόζα.Βέβαια γιατί όταν σκεπτόμαστε τον θεό,δρούμε,δεν πάσχουμε,και το μίσος είναι το σημείο της ψυχής που πάσχει,που λιγοστεύει για τον Σπινόζα.Εννοείται πως για τον Σπινόζα δεν έιναι ο θεός των θρησκειών αλλά η «παγκόσμια φύση» για να πούμε έτσι.

    Μιχαήλ Μπακούνιν:Ζωϊκότητα και Ανθρωπότητα
    Μετάφραση-σχόλια:Γ.Βρισιματζάκης, Αλεξάνδρεια (1917)
     
    Last edited: 8 Ιουνίου 2009
  8. echo

    echo ***

    Charles Simic-Μάτια σφραγισμένα με καρφίτσες

    Πόσο δουλεύει ο θάνατος,
    κανείς δεν ξέρει πόσο χρόνο
    την ημέρα διαθέτει.Η νεαρή
    σύζυγος,μόνη της πάντα,
    σιδερώνει τα φρεσκοπλυμένα ρούχα του θανάτου.
    Οι όμορφες κόρες
    στρώνουν το τραπέζι για το δείπνο του θανάτου.
    Οι γείτονες παίζουν
    πινάκλ στην πίσω αυλή
    ή απλώς κάθονται στα σκαλιά
    πίνοντας μπίρα.Ο θάνατος
    στο μεταξύ,σ' ένα περίεργο
    σημείο της πόλης ψάχνει
    κάποιον με άσχημο βήχα,
    η διεύθυνση όμως,κάπως λανθασμένη,
    ακόμη και ο θάνατος δεν μπορεί να καταλάβει
    με τόσες πόρτες κλειδωμένες...
    Και η βροχή αρχίζει να πέφτει.
    Αναμένεται μακριά νύχτα με ανέμους.
    Ο θάνατος,χωρίς ούτε μια εφημερίδα
    να καλύψει το κεφάλι του,ούτε καν
    ένα κέρμα για να τηλεφωνήσει σ' εκείνον που μαραζώνει,
    που ξεντύνεται αργά,νυσταγμένα,
    και τεντώνεται γυμνός
    στη μεριά του θανάτου στο κρεβάτι.


    Μετάφραση:Θάλεια Μελη Χωλλ
     
  9. echo

    echo ***

    Εν κατακλείδι

    Και τώρα φίλοι μου είναι αργά
    μια καληνύχτα στη μαμά
    και λίγη στάχτη στα μαλλιά
    καιρός να πούμε αντίο.

    Σκέπασαμε όλους τους νεκρούς
    με αρρωστιάρικους ψαλμούς
    κλόουν με σοβαρούς σκοπούς
    γυμνοί μέσα στο κρύο.

    Κατά τα άλλα εσείς
    που ‘σαστε υγιείς
    και αξιοπρεπείς
    βοηθήστε μας και λίγο.
    Δώστε μας πνοή
    στέγη και τροφή
    μια ιδέα στεγανή
    που να μην μπάζει κρύο.

    Πουλάμε σώμα και ψυχή
    δώστε μας λίγη προσοχή
    στα υπόγεια μαύροι ποντικοί
    λουφάζουνε δύο-δύο.

    Παίρνουμε σβάρνα τους γιατρούς
    αδύνατοι μπροστά στους δυνατούς
    και συναντάμε ξέμπαρκους Θεούς
    που χάσανε το πλοίο.

    Κατά τα άλλα εσείς
    που ‘σαστε υγιείς
    και αξιοπρεπείς
    βοηθήστε μας και λίγο.
    Δώστε μας πνοή
    στέγη και τροφή
    μια ιδέα στεγανή
    που να μην μπάζει κρύο.

    Π.Σ.


     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  10. echo

    echo ***

    Αιώρα-Carol Ann Duffy

    Κάποιος είχε περάσει σχοινί, θηλιά σ' ένα κλαδί,
    αιώρα πρόχειρη να φτιάξει για τη σηµύδα πλάι στον ποταµό.
    Την προσπεράσαµε, βαδίζοντας όλο και βαθύτερα
    στον φρέσκο µας έρωτα- απαλές, αφόρητες πόθου χαραυγές,
    όπου οµίχλης πέπλο σκέπαζε τα νερά, ή αφρός, σαν καυχησιάρης
    καµπανίτης, έρεε στου ποταµού την καµπή.

    Με ρώτησες αν ήµουν σίγουρη, καθώς ένα κοπάδι από χήνες Καναδά
    συνωστίζονταν στην απέναντι όχθη, ευτυχισµένες, σαν σε γάµο
    καλεσµένες. Ναι, σίγουρη όσο και ή εικόνα πού το νου µου φλογίζει,
    µακριά από σένα πια, τη στιγμή πού στην αιώρα ανεβαίνεις, και πετάς
    ψηλά στον ασηµένιο αέρα, στου γαλάζιου την απέραντη κατάφαση,
    σαν πλάσμα εξ ουρανού επί της γης, πλάσμα εκ παραδείσου.

    Μετάφραση:Θάλεια Μέλη Χωλλ


     
     
  11. echo

    echo ***

    Ότι αγγίζει πρώτο την καρδιά,αποκαλύπτεται τελευταίο στη μορφή.

    Απο το De Profundis του Oscar Wilde


     
     
  12. echo

    echo ***

    «...οι μόνοι που αξίζουν για μένα είναι οι τρελοί,αυτοί που τρελαίνονται να ζήσουν,να μιλήσουν,να σωθούν,που ποθούν τα πάντα την ίδια στιγμή,αυτοί που ποτέ δεν χασμουριώνται ή δεν λένε κοινότυπα πράγματα,αλλά που καίγονται,καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά...»»

    On The Road-Jack Kerouac