Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

echoes

Συζήτηση στο φόρουμ 'Τέχνη' που ξεκίνησε από το μέλος echo, στις 23 Ιανουαρίου 2009.

  1. bodyfull69

    bodyfull69 Regular Member

    Off the road now and back to business as usual, whatever business
     
  2. echo

    echo ***

    Για μια στιγμή είχα φτάσει σ' αυτό το βαθμό έκστασης πού πάντα λαχταρούσα,πού ήταν το ολοκληρωτικό ξεπέρασμα τού μετρήσιμου χρόνου μέχρι το βασίλειο των άχρονων σκιών, και ή έκπληξη μπροστά στην ερημιά της θνητότητάς μας,και ή αίσθηση τού θανάτου κυνηγώντας με από κοντά, μ' ένα φάντασμα πού σερνόταν επίμονα πίσω μου και τον έαυτό μου να τρέχει σπεύδοντας σε μια σανίδα όπου όλοι οι άγγελοι φτεροκοπούσαν πετώντας στην ιερή άβυσσο του άπλαστου κενού, κι εκεί, αχτίδες µιας θαυµαστής δύναµης ακτινοβολούσαν απ'τή λάµψη του Απόλυτου Πνεύµατος,χωράφια αµέτρητων λωτών παρατάσσονταν κάτω από ένα µαγικό σµήνος από ουράνιες πεταλούδες.

    Άκουγα τό γουργουρητό ενός απερίγραπτου αναβρασµού πού δεν ερχόταν καθόλου απ' τό αφτί µου αλλά από το άπειρο και δεν είχε καµιά σχέση µέ ήχους.Συνειδητοποίησα πώς ηµουν νεκρός κι είχα αναγεννηθεί αµέτρητες φορές αλλά δεν µπορούσα ακριβώς να θυµηθω πόσες γιατί οι µεταβάσεις απ'τή ζωή στό θάνατο καί πάλι στή ζωή είναι τόσο ρευστές, µιά µαγική δράση του µηδενός, όπως τό ν' αποκοιµηθείς και νά ξυπνήσεις ξανά έκατοµµύρια φορές, µιά απόλυτη αναιτιότητα καί µιά βαθιά άγνοια. Κατάλαβα πώς όλες αυτές οι αυξοµοιώσεις των γεννήσεων καί των θανάτων προέρχονταν από τη σταθερότητα του ουσιώδους Πνεύµατος,όπως ή ενέργεια του ανέµου πάνω σε µιά καθαρή, ήρεµη, υδάτινη έκταση σαν καθρέφτης.

    Δοκίµαζα µιά γλυκιά µακαριότητα, λικνιστική, σα να 'χα βάλει µιά γερή δόση ηρωίνης στις φλέβες µου,όπως µετά από 'να ποτήρι κρασί αργά τ' απόγευµα πού σε κάνει ξαφνικά να τρέµεις, έτσι ένιωθα να µυρµηγκιάζουν τα πόδια µου.Νόµισα πώς θα πεθάνω τήν επόµενη στιγμή.ΆΛλά δεν πέθανα, κι έκανα τέσσερα µίλια µέ τα πόδια, µαζεύοντας δέκα ωραίες γόπες πού πήγα στο δωµάτιο της Μεριλού καί χάρη σ' αυτές γέµισα τήν παλιά µου πίπα και την άναψα.

    On The Road-Jack Kerouac
     
  3. Ci

    Ci Guest

     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  4. echo

    echo ***

    Emtidi

    TRÄUME



    WALKIN´ IN THE PARK

     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  5. echo

    echo ***

    Όταν σωπαίνει η θάλασσα
    και ο ουρανός κοιμάται
    πιάνω ρωτά τ΄αστέρια του
    να δω ποιος με θυμάται

    Όμως κανένα δε μιλά
    σαν να μη με γνωρίζει
    μένουν όλα σιωπηλά
    και ούτε ένα δε δακρύζει

    Όταν τ' αστέρια σβήνουνε
    και ο ουρανός ξυπνάει
    πιάνω ρωτώ τα σύννεφα
    να δω ποιος με ξεχνάει

    Όμως κανένα δε μιλά
    σαν να μη με γνωρίζει
    μένουν όλα σιωπηλά
    και ούτε ένα δε δακρύζει

    Όταν σωπαίνει η θάλασσα
    και ο ουρανός κοιμάται
    μένει η ψυχή μου ξάγρυπνη
    και όπου ποθεί θυμάται

     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  6. echo

    echo ***

    In a Manner of speaking
    I just want to say
    That I could never forget the way
    You told me everything
    By saying nothing

    In a manner of speaking
    I don't understand
    How love in silence
    becomes reprimand
    But the way that i feel about you
    Is beyond words

    O give me the words
    Give me the words
    That tell me nothing
    O give me the words
    Give me the words
    That tell me everything

    In a manner of speaking
    Semantics won't do
    In this life that we live we live we only make do
    And the way that we feel
    Might have to be sacrified

    So in a manner of speaking
    I just want to say
    That just like you I should find a way
    To tell you everything
    By saying nothing.

    O give me the words
    Give me the words
    That tell me nothing
    O give me the words
    Give me the words
    Give me the words


     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  7. echo

    echo ***

    Memory comes when memory's old
    I am never the first to know
    Following the stream up North
    Where do people like us float

    There is room in my lap
    For bruises, asses, handclaps
    I will never disappear
    For forever, I'll be here

    Whispering
    Morning, keep the streets empty for me
    Morning, keep the streets empty for me

    I'm laying down, eating snow
    My fur is hot, my tongue is cold
    On a bed of spider web
    I think of how to change myself

    A lot of hope in a one man tent
    There's no room for innocence
    Take me home before the storm
    Velvet mites will keep us warm

    Whispering
    Morning, keep the streets empty for me

    Uncover our heads and reveal our souls
    We were hungry before we were born


     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  8. echo

    echo ***

    Επίλογος(απόσπασμα)

    Δύο πράγματα γεμίζουν την ψυχή με πάντοτε καινούριο και αυξανόμενο σεβασμό και θαυμασμό,όσο συχνότερα και σταθερότερα ασχολείται μαζί τους ο στοχασμός:Ο έναστρος ουρανός και ο ηθικός νόμος μέσα μου.Και τα δύο δεν χρειάζεται να τα αναζητώ και απλώς να τα υποθέτω έξω από το οπτικό πεδίο μου,σαν να ήταν κρυμμένα μέσα στα σκοτάδια ή στο υπερπέραν,τα βλέπω εμπρός μου και τα συνδέω αμέσως με τη συνείδηση της ύπαρξης μου.

    Το πρώτο αρχίζει από τη θέση που καταλαμβάνω στον εξωτερικό κόσμο και διευρύνει τη συνάφεια στην οποία βρίσκομαι προς το απείρως μεγάλο,με κόσμους πέρα από κόσμους και συστήματα συστημάτων,και επιπλέον ακόμη στους απέραντους χρόνους της περιοδικής τους κίνησης,της αρχής και της διάρκειας τους.Το δεύτερο αρχίζει από τον αόρατο εαυτό μου,την προσωπικότητα μου και με παρουσιάζει σε ένα κόσμο που έχει αληθινή απεραντοσύνη αλλά είναι μόνο για τον νου αισθητός(spurbar),και με τον οποίο (αλλά μέσω αυτού συγχρόνως και με όλους εκείνους τους ορατούς κόσμους) αναγνωρίζω τον εαυτό μου όχι όπως εκεί,σε μια απλώς τυχαία,αλλά σε μια καθολική και αναγκαία συνάφεια.

    Το πρώτο θέαμα ενός αναρίθμητου πλήθους κόσμων εκμηδενίζει κατά κάποιον τρόπο την σπουδαιότητα μου ως ζωώδους πλάσματος,που πρέπει να επιστρέψει πάλι την ύλη,από την οποία έγινε,στον πλανήτη(ένα απλό σημείο στο σύμπαν,αφού είχε εφοδιασθεί για ένα σύντομο διάστημα με τη δύναμη της ζωής(δεν γνωρίζουμε πώς).Αντιθέτως το δεύτερο εξυψώνει αμέσως την αξία μου ως νοήσεως μέσω της προσωπικότητας μου,στην οποία ο ηθικός νόμος μου αποκαλύπτει μια ζωή ανεξάρτητη από τη ζωώδη φύση αλλά ακόμη και από ολόκληρο τον αισθητό κόσμο,τουλάχιστον όσο μπορεί να συναχθεί από τον σκόπιμο και μέσω του νόμου αυτού προσδιορισμό της ύπαρξης μου,ο οποίος δεν περιορίζεται σε όρους και όρια της ζωής αυτής,αλλά προχωρεί επ΄ άπειρον.

    ...

    Ιμμάνουελ Κάντ:Κριτική του Πρακτικού Λόγου
    Μετάφραση:Κώστας Ανδρουλιδάκης
     
  9. bodyfull69

    bodyfull69 Regular Member

    Re: Επίλογος(απόσπασμα)

    Τόση σοφία μαζεμένη σε τρεις παραγράφους.
     
  10. echo

    echo ***

    Re: Επίλογος(απόσπασμα)

    Φίλος της σοφίας και εσείς;

     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  11. Βάρδια Έκτη.

    -Φόρεσε το ρούχο σου.
    Σκεπάσου.
    Παρακαλώ σε φόρεσέ το.

    -Το παίρνει ο μουσώνας.
    Δε βλέπεις?

    -Είσαι σα γυμνή λεπίδα κινέζικη.

    -Θέλω τη θήκη μου.

    Ιουδήθ!.. Όλα τα πράγματα έχουνε δική τους μυρωδιά.
    Οι άνθρωποι δεν έχουν.
    Την κλέβουν από τα πράγματα.
    Τα κόκκινα μαλλιά σου μυρίζουν σαν το αμπάρι της Πίντα, όταν γύριζε από το πρώτο ταξίδι.
    Στενοί δρόμοι του Γκέττο...
    Streets are not safe at night.
    Avoid all saloons.
    Chagall: Ο Αρχιραβίνος.

    -Ατζαμή!
    Φίλησέ με.

    -Μιαν άλλη φορά.
    Όταν ξαναβρώ τη γεύση μου.

    -Την έχασες?
    Πού?

    -Στο Barbados...
    Στην άμμο.
    Την ξέχασα στα χείλια μιας μαύρης.

    -Καλά.
    Δάγκασέ με μονάχα.
    Να πονέσω.

    -Δεν έχω δόντια.
    Τ' άφησα σ' ένα μάγκος άγουρο, εδώ πέρα, αντίκρυ στο Cochin.

    -Χάιδεψε.

    -Ιουδήθ...
    Με τί χέρια... έχασα την αφή μου πάνω στο βαμμένο μεταξωτό μιας πολυθρόνας, σ' ένα σπίτι στο Ικίκι...

    -Τότε κοίταξέ με στα μάτια.
    Γιατί τα κρατάς καρφωμένα χάμω?
    Κοίταξέ με λοιπόν.

    -Δεν είναι τα δικά μου.
    Εκείνα τα φορά ένας γέρος ζητιάνος στο Βόλο.
    Τ' αλλάξαμε.

    -Κοίταξέ με με τα δικά του.

    -Ήταν τυφλός. Τον βαστούσε ένα κορίτσι από το χέρι.

    -Άσε με να σε βαστάξω κι εγώ από το χέρι.

    -Ναι.

    -Πάμε. Κρυώνω.

    [....]

    -Δε θυμάμαι.
    Δεν έχω ζυγώσει άλλον άντρα.
    Όμως απόψε...
    Όχι γιατί μ' αρέσεις.
    Είμαι μονάχα περίεργη.
    Πάμε.

    -Αύριο, στο Colombo.

    -Τώρα.

    -Δως μου το χέρι σου.
    Θα σκοντάψεις.
    Έχει σκαλί.
    Μην ανάβεις το φως... ξέρεις... είμαι άρρωστος.

    -Δε με νοιάζει.

    -Άκου...
    Είναι σα να χαλάμε το παιχνίδι για να βρούμε το θαύμα.

    -Θέλω να φορέσω το δικό σου πετσί.
    Να κλέψω κι εγώ κάτι από σένα.

    -Κάνε όπως θέλεις.
    Ό,τι βρεις κλέψε.
    Δείξε μου το μονάχα...

    Κι έγινε έτσι, όπως τότε, όταν χάιδεψα ένα γυμνό του Pascin μπροστά σε τρεις φύλακες του Μουσείου, χωρίς να με δούνε.
     
  12. echo

    echo ***

    my bones are achin' and I've lost my mind,
    my dizzy head is spinnin' all the time,
    and I don't know where I'm goin', do I still have time?
    before the sun has left me with no shine...

    only the echoes of time,
    like ripples in the water,
    or a mother and a daughter,
    and the sun shining below,
    although its out of sight,
    we know its shining through the night,
    but we don't know if it will last,
    although its here today,
    today will turn into the past,
    and so we wait with hopeful minds,
    hope for a life eternal,
    for echoes we leave behind,
    echoes in time....the echoes of time...

    ...

     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014