Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.

Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

echoes

Συζήτηση στο φόρουμ 'Τέχνη' που ξεκίνησε από το μέλος echo, στις 23 Ιανουαρίου 2009.

Σελίδα 6 από 32
  1. echo

    echo ***

    As I drink too much
    As I scream out of lust
    At the moon for someone to touch me

    As I fail to please
    What the moon won`t ease
    I can`t sit still from running wild

    As I wipe my past
    For something good to last
    As demons are crowling under my skin

    As I walk away
    There`s nothing to do but pray
    That Maria will take me in her arms

    At the mercy of Maria
    Will I lay my aching head
    At the mercy of Maria
    Will I find my resting place

    At the mercy of Maria
    Will I lay my aching head
    At the mercy of Maria
    Will I find my resting place

     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
    echo, 4 Φεβρουαρίου 2010
    #61
  2. echo

    echo ***

     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
    echo, 9 Φεβρουαρίου 2010
    #62
  3. echo

    echo ***

    Λαμπραντόρ(Retriever)

     

     

     

     
     
    echo, 2 Μαρτίου 2010
    #63
  4. vautrin

    vautrin Contributor

    Το εγκώμιο της Νύχτας από τον Τριστάνο και Ιζόλδη του Βάγκνερ.


    Tristan und Isolde
    Act II: "O sink hernieder, Nacht der Liebe" & "Einsam wachend in der Nacht"
    Richard Wagner. Libretto by R. Wagner.
    Chor und Orchester der Bayreuther Festspiele.
    Conduction: Daniel Barenboim.
    Staging: Heiner Muller.
    Set design: Erich Wonder.
    Recording: Festspielhaus, Bayreuth, 3-9 July 1995.

    Tristan...... Siegfried Jerusalem
    Isolde....... Waltraud Meier
    Brangane..... Uta Priew






     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
    vautrin, 2 Μαρτίου 2010
    #64
  5. nýchta

    nýchta

    Απάντηση: echoes

     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
    nýchta, 2 Μαρτίου 2010
    #65
  6. nýchta

    nýchta

    Απάντηση: echoes

    [nomedia=""]YouTube- Broadcast Yourself.[/nomedia]

    Humbert: I missed you.
    I missed you a lot.
    Lolita: Well I haven't missed you.
    In fact, I've been revoltingly unfaithful to you.
    But it doesn't matter,
    because you don't care about me anymore anyway.
    Humbert: What makes you think
    I don't care about you?
    Lolita: Well you haven't kissed me yet, have you?

    Humbert: She was Lo, plain Lo, in the morning,
    standing four feet ten in one sock.
    She was Lola in slacks. She was Dolly at school.
    She was Dolores on the dotted line.
    But in my arms she was always Lolita.
    Light of my life, fire of my loins.
    My sin, my soul. Lo... Lee... Ta.

    Humbert: We had been everywhere.
    We had really seen nothing.

    Clare Quilty: He can smell if you're sweet.
    He likes sweet young people.
    People like you.

    Lolita: I feel like we're grown-ups.
    Humbert: Me, too.
    Lolita: We get to do whatever we want, right?
    Humbert: Whatever we want.

    Lolita: You look one hundred percent better when I can't see you.

    Lolita: I was a daisy fresh girl and look what you've done to me.

    Humbert: I looked and looked at her, and I knew,
    as clearly as I know that I will die,
    that I loved her more than anything I had ever
    seen or imagined on earth.
    She was only the dead-leaf echo
    of the nymphet from long ago - but I loved her,
    this Lolita, pale and polluted and big with another man's child.
    She could fade and wither - I didn't care.
    I would still go mad with tenderness at the mere sight of her face.

    Humbert: No, no, no. I mean leave here now,
    and come live with me.
    And die with me, and everything with me.

    Humbert: Don't touch me; I'll die if you touch me.

    Clare Quilty: You are a foreigner,
    you are an agent of a foreign power,
    you're a foreign literary agent.     ​
     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
    nýchta, 4 Μαρτίου 2010
    #66
  7. echo

    echo ***

    "Ο άνθρωπος που τον διευθύνει το λογικό είναι πιο ελεύθερος στη Πολιτεία όπου ζει σύμφωνα με τον κοινό νόμο,παρά στην μοναξιά όπου δεν υπακούει παρά μόνο στον εαυτό του".(Σπινόζα-Ηθική IV)
     
    echo, 9 Μαρτίου 2010
    #67
  8. dora_salonica

    dora_salonica Contributor

    "Ένα συναίσθημα που είναι πάθος, παύει να είναι πάθος μόλις σχηματίσουμε σαφή και συγκεκριμένη ιδέα γι’ αυτό" (Σπινόζα - Ηθική V).
     
    dora_salonica, 9 Μαρτίου 2010
    #68
  9. echo

    echo ***

    Re: Σπινόζα vs Μπακούνιν

     
     
    echo, 9 Μαρτίου 2010
    #69
  10. echo

    echo ***

    Παραδοσιακό

    Στο πα και στο ξαναλέω
    στο γιαλό μην κατεβείς
    κι ο γιαλός κάνει φουρτούνα
    και σε πάρει και διαβείς

    Κι αν με πάρει που με πάει
    κάτω στα βαθιά νερά
    κάνω το κορμί μου βάρκα
    τα χεράκια μου κουπιά
    το μαντήλι μου πανάκι
    μπαινοβγαίνω στη στεριά

    Στο πα και στο ξαναλέω
    μη μου γράφεις γράμματα
    γιατί γράμματα δεν ξέρω
    και με πιάνουν κλάματα

     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
    echo, 10 Μαρτίου 2010
    #70
  11. echo

    echo ***

    Είμαι απαισιόδοξος λόγω ευφυΐας και αισιόδοξος λόγω θέλησης.(Antonio Gramsci)
     
    echo, 10 Μαρτίου 2010
    #71
  12. echo

    echo ***

    Αν τα σπίτια εδώ είναι πράσινα,θα μπω και σ΄ ένα σπίτι.
    Αν οι γέφυρες εδώ βαστούν ακόμη,θα προχωρήσω πάνω σε βάση σταθερή.
    Αν η αγάπη όλες τις εποχές είναι χαμένος κόπος,θα θελα να τη χάσω εδώ.

    Αν δεν είμαι εγώ,θα ΄ναι κάποιος που είναι σαν κι εμένα.

    Αν συνορεύει εδώ μ΄εμένα κάποια λέξη,θα την αφήσω να συνορεύει.
    Αν η Βοημία κείται πλάι στη θάλασσα,θα πιστέψω τις θάλασσες πάλι.
    Κι αν πιστεύω ακόμα στη θάλασσα,τότε θα ελπίσω στη στεριά.

    Αν είμαι εγώ,είναι καθένας που είναι περίπου όπως εγώ.
    Δεν θέλω πια τίποτε άλλο.θέλω να πιάσω πάτο.

    Πάτος-δηλαδή θάλασσα,εκεί θα ξαναβρώ τη Βοημία.
    Προς τον πάτο στραμμένη θα ξυπνήσω ήρεμα.
    Απ΄τον πάτο ανεβαίνοντας τώρα γνωρίζω,και δεν έχω χαθεί.

    Ελάτε εσείς οι Βοημοί,ναυτικοί, πόρνες των λιμανιών και
    πλοία
    που δεν αγκυροβολείτε πουθενά.Δεν θέλετε να ΄στε απ΄τη Βοημία,
    εσείς Ιλλυριοί,Βερονέζοι,Βενετσιάνοι.
    Παίξτε τις κωμωδίες που φέρνουν γέλιο.

    Κι είναι για κλάματα.Και ξεγελαστείτε πάλι και πάλι,
    Όπως ξεγελιόμουνα εγώ και δεν πέρναγα ποτέ τις δοκιμασίες,
    κι ωστόσο τις πέρασα τη μία μετά την άλλη.

    Όπως τις πέρασε η Βοημία και μια ωραία μέρα
    της δόθηκε η χάρη να φτάσει τη θάλασσα και τώρα κείται πλάι στο νερό.

    Συνορεύω ακόμα με μια λέξη και μια άλλη χώρα,
    συνορεύω,κι ας είναι λίγο αυτό,με όλα όλο και περισσότερο,

    ένας Βοημός,ένας περιπλανώμενος,που τίποτα δεν έχει,τίποτα
    δεν τον κρατάει,
    έχοντας πια μόνο το χάρισμα να βλέπει απ τη θάλασσα,τη διαφιλονικούμενη,
    κάποια στεριά της επιλογής μου.


    Η Βοημία κείται πλάι στη θάλασσα-Ingeborg Bachmann
    Μτφ:Μαρίνα Αγαθαγγελίδου.
     
    echo, 11 Μαρτίου 2010
    #72
Σελίδα 6 από 32