Tattoos !!!

Re: Απάντηση: TATTOOS!!!

Define "ολα".

Not the best choices I would agree, but I wouldn't go as far as "εγκληματικα". (Καλα, ισως λιγο το 3ο...)

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: TATTOOS!!!

Δεν κρίνω τα τατουάζ, είμαι τελείως αναρμόδιος άλλωστε. Επικρίνω την κάλυψη με μπογιά τόσο μεγάλου μέρους όμορφων γυναικείων κορμιών.

Εγκληματικό...

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: TATTOOS!!!

Διαφωνω, (το ξερω δεν θα το φανταζοσουν...)

Μπορω να πω πολλα επ'αυτου, δηλαδη το γιατι να θελει να κανει κανεις κατι τετοιο στο σωμα του, θα επανελθω συντομα : )

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: TATTOOS!!!

Ευχαρίστως να επανέλθεις, αλλά μην το κάνεις γιά να πείσεις εμένα. Ο καθένας έχει δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει στο σώμα του, αλλά δεν πρόκειται εγώ να το εγκρίνω, αν γιά μένα η όποια παρέμβαση δεν κάνει το σώμα περισσότερο, αλλά λιγότερο όμορφο. Δεν είναι η δική του λοιπόν ανάγκη ή ικανοποίηση που με απασχολεί, αλλά το κατά πόσο είναι αρεστό ή όχι το αποτέλεσμα, σε μένα...

Εν προκειμένω δεν μιλάμε γιά κανένα στολιδάκι, αλλά γιά ολόκληρες τοιχογραφίες. Οι τοιχογραφίες είναι γιά τα ντουβάρια, όχι γιά τα δέρματα. Τα δέρματα τα προτιμώ στην κανονική τους μορφή, άντε και με κανένα σημάδι καμμιά φορά, αλλά κι αυτό όχι μόνιμο...

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: TATTOOS!!!

Δεν θα επανελθω για εσενα, αλλα γιατι ευκαρια ειναι σε ενα νημα που εχουμε ανεβασει τοσο πολλα ταττου, να ειπωθουν και καποια πραγματα οσον αφορα το "γιατι".

Says who?

Ναι, οκ, προφανως ειναι θεμα υποκειμενικο το αν ειναι για τα ντουβαρια η για τα μπαζα (χο-χο) αλλα εδω το θετεις καπως σαν συμπαντικη αληθεια. Γιατι δηλαδη ειναι κακες οι "τοιχογραφιες" πανω στα ανθρωπινα σωματα; Αχ....ετσι που παμε νομιζω προς πρεπει να βιαστω λιγο για εκεινο το "γιατι".

 

Λίγο βάρβαρη,λίγο τολμηρή αισθητική τολμώ να πω για τις φωτό που πριν λίγο έβαλα,πρωτότυπα πάντως 
Είναι καθαρά προσωπική επιλογή του καθενός τι του αρέσει και τι είναι κοντά στην αισθητική του.Αν το τολμήσει κανείς,το μόνο σίγουρο είναι ότι θα τον σημαδεύει για όλη του τη ζωή...

p.s Moυ αρέσουν τα επιβλητικά σχέδια.

like this..it's my favourite 


 

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: TATTOOS!!!

Says I.

Καμμία συμπαντική αλήθεια, νομίζω πως ήμουν σαφέστατος. Μιλάω γιά το προσωπικό μου γούστο και το τί αρέσει και τί όχι σε μένα, και μόνο. Και σ' αυτό το επίπεδο, τα πράγματα δεν επιδέχονται συζήτησης.

Αν είναι να το συζητήσουμε γενικότερα, πέραν του τί αρέσει στον καθένα μας προσωπικά, αναζητώντας την αντικειμενική αλήθεια, θα καταθέσω από τώρα το εξής επιχείρημα:

Ένα όμορφο γυναικείο σώμα είναι κατ' εμέ έργο τέχνης, από μόνο του. Και θεωρώ ανόητη σπατάλη το να καλύπτεις ένα έργο τέχνης με οτιδήποτε άλλο, ακόμη κι αν αυτό είναι ένα άλλο έργο τέχνης. Είναι περίπου σα να λέμε πως δεν θα είχαμε χάσει και τίποτε εάν είχαν τελειώσει οι καμβάδες του Πικάσσο, και είχε ζωγραφίσει τη Γκερνίκα πάνω από τις Δεσποινίδες της Αβινιόν...

 

Οκ. Παμε. Λοιπον...Υπαρχουν πολλοι διαφορετικοι λογοι για τους οποιους μπορει να θελει κανεις να κανει τατουαζ. Μεγαλα, μικρα, πολλα, πολυχρωμα, αφηρημενα κλπ. Απειρα ειδη. Οι βασικοι λογοι οπως εγω μπορω να τους κατανοησω ειναι οι εξης:

Καθαρα διακοσμητικοι. Για καποιους τα ταττου ειναι οπως τα ρουχα η τα κοσμηματα. Ενα "ρουχο" που σε εκφραζει, σε "ντυνει" στα ματια των αλλων, και δηλωνει την αισθητικη σου. Η αισθητικη ειναι υποκειμενικο πραγμα και φυσικα και εγω υπαρχουν ταττου που βρισκω αθλια. Οχι λιγοτερο αθλια απο ενα ρουχο η βραχιολι, γιατι μπορει μεν τα ταττου να ειναι μονιμα, αλλα και η κακη αισθητικη και οι κακες στυλιστικες επιλογες, επισης.

Μεσο "ενταξης". Ολοι εχουμε την αναγκη να ανηκουμε καπου. Πολλες φορες χρησιμοποιουμε τα ρουχα μας, η το κουρεμα μας για να δηλωσουμε το lifestyle μας, τις πολιτικες η τις κοινωνικες μας πεποιθησεις, τη μουσικη που ακουμε. Τα ταττου αποτελουν ενα απο αυτα τα σημαδια με τα οποια μπορεις να δηλωσεις το οτι ανηκεις σε ενα συγκεκριμενο κοινωνικο συνολο.

Μεσο να κανεις "reclaim" το σωμα σου. Αυτο ειναι λιγο περιπλοκο, θα προσπαθησω να εξηγησω. Το σωμα μας ειναι κατι που μας δινεται, οχι κατι το οποιο επιλεγουμε. Μπορουμε φυσικα με καταλληλη διατροφη, η ασκηση να το φερουμε εκει που θελουμε, αλλα μοναχα σε καποιο βαθμο. Το να κανεις ενα ταττου πανω σου, κατι το οποιο εσυ θα επιλεξεις και το οποιο θα ειναι τοσο μονιμο που θα σε συντροφευει μεχρι θανατου, ειναι ενας τροπος να επεμβεις δυναμικα πανω σε κατι που θεωρητικα δεν θα μπορουσες. Δημιουργεις μια επιλογη απο εκει που δεν υπαρχει. Θα μου πεις και η πλαστικη ειναι ενας τετοιος τροπος, οπως και η ακραια ασκηση και θα σου πω πως ναι, ισχυει, αλλα και σε αυτα δεν ειμαι εντελως αντιθετη, τουλαχιστον οταν γινονται για τον σωστο λογο.
Επισης: Το να κανεις πανω σου ενα ταττου, ειναι ενας τροπος να δηλωσεις πως το σωμα σου ειναι "δικο σου" και με εναν ακομα τροπο. Πολλες γυναικες, ακομα και αν δεν εχουν βιαστει, η κακοποιηθει σεξουαλικα, εχουν νιωσει "exploitation" του σωματος τους. Ακομα και αν ο "εκμεταλευτης" ειναι ο συζυγος τους, η ο σιχαμενος περαστικος που τις κοιταει στο δρομο και τους λεει κατι τρομακτικα χυδαιο. Θυμαμαι μια ατακα απο μια κατα τα αλλα μαπα ταινια, στην οποια υπηρχε μια κοπελα που ειχε πουληθει σαν πορνη σε εναν τυπο. Η κοπελα ειχε ενα μικρο ταττου στο μαγουλο της. Οταν ερωτηθηκε γιατι το ειχε, απαντησε πως το εκανε εκει γιατι το προσωπο της ηταν το μονο σημειο στο οποιο ο ιδιοκτητης της δεν την χτυπουσε, το μονο σημειο που ηταν "δικο" της.

Μεσο υπενθυμισης του παρελθοντος, η της πορειας που εχεις επιλεξει να ακολουθησεις.

" 'Its my diary,' she explained. 'Every mark I've had drawn on my skin connects me to where and who I've been -- so I never forget who I am and how I got here.' There was no humor to the smile she offered him. 'And you know what the real beauty of it is?'

Hank had shaken his head.

'Nobody can take it away.'

Nobody could understand the diary either because the images all referred to her own personal mythology; even their positioning had a symbolic meaning. But what other people understood wasn't important. What was important was that she did. That she was able to read the complex story that was related in the bewildering pattern that ran across her torso and limbs. Some of the images were there to remind her of the things that were worth living for. The others stood as mute witness to a long dark time when a needle entering her skin wasn't adding to the story, but searching for a vein, offering only oblivion.

-- Charles de Lint, Someplace To Be Flying

Excepting the reference to intravenous drug use, that sums up perfectly my philosophy about tattoos. Even the ones that are no longer current, the ones that reference a mindset of the past, are valid. They're a road map of where we've been and where we're going."

Memoirs Of A Storyteller: Tattoo Philosophy


Μεσο "ελξης" και "απορροφησης" ενεργειας.
Οι λεξεις και τα συμβολα εχουν τεραστια, σχεδον μεταφυσικη αξια. Οι ανθρωποι "φορτιζουν" μια λεξη με ενεργεια, θετικη, αρνητικη και ολα τα αλλα χρωματα. Λεξεις οπως "αγαπη", "ελπιδα", "πιστη", "θανατος" ειναι πολυ φορτισμενες ενεργειακα. Με το να βλεπεις πανω σου τις λεξεις η τα συμβολα, βαζεις πανω σου και την ενεργεια αυτη. Για αυτο και δεν θεωρω καθολου "ελαφρια" υποθεση το να διαλεξεις ταττουαζ. Θελει πολλη σκεψη και ψαξιμο. Πρεπει να ξερεις με τι "ενεργεια" θελεις να φορτισεις τον εαυτο σου. Don't get me wrong, I'm not that much into new age bullshit, λεγοντας ενεργεια, δεν εννοω κατι αφηρημενο το οποιο προερχεται απο μια μυστικη συμπαντικη πηγη, αλλα απο τον τροπο που συνδεουμε εμεις οι ανθρωποι λεξεις με συναισθηματα, τα οποια εξωτερικευουμε και μεταδιδουμε στους αλλους. Οπως μερη εχουν εντονη ενεργεια (εχετε επισκεφτει ποτε αιθουσα βασανιστηριων η στρατοπεδο συγκεντρωσης; ) η οποια μοιαζει να εχει ποτισει τους τειχους και το τσιμεντο, ετσι ειναι ποτισμενες και οι λεξεις.

Υπαρχουν και πολλοι αλλοι λογοι για τους οποιους καποιος κανει ταττου (θρησκευτικοι, σαν εμβλημα συμμοριας οπως η Γιακουζα, κλπ). Ακομα και πιο προσωπικοι: Μια φιλη οταν την ειχα ρωτησει για το ταττου/βραχιολι που ειχε στο αριστερο μπρατσο, μου απαντησε "Ειμαι δεξιοχειρας και το εκανα για να με ισσοροπησει, να ριξει λιγο βαρος και στην αλλη μερια". Την καταλαβα απολυτα.

Επισης να προσθεσω κατι για τα μεγαλα τατουαζ, απο τα οποια ξεκινησε και η συζητηση. Τα μεγαλα τατουαζ και ειδικα αυτα που ειναι ορατα οτι και να βαλεις, δεν ειναι απλη υποθεση. Εγω μπορω να πω πως θαυμαζω σε ενα βαθμο αυτους που τα κανουν, ειδικα οταν γνωριζουν πολυ καλα το κοστος και τις συνεπειες. Θελει κοτσια, οχι μονο ανοχη στον πονο (το οποιο δεν θεωρω και λιγο).

Ουφ...Αυτα. Προσωπικα, για ολους τους παραπανω λογους more or (much) less, εχω περασει χρονο υποφεροντας πανω σε καρεκλα η κρεβατι με μια βελονα να χυνει μελανη στο δερμα μου.

 

@Babylon και σε όποιον άλλον ενδιαφέρεται: Το "Μεσω να κανεις "reclaim" το σωμα σου" μου θύμισε ένα ενδιαφέρον κείμενο με τίτλο "Σημαδεμένα σώματα, ανθιστάμενες ταυτότητες; Τατουάζ, πίρσινγκ και η αμφισημία της αντίστασης" του Paul Sweetman μέσα στην ανθολογία της Μακρυνιώτη "Τα όρια του σώματος" από εκδόσεις νήσος.

sorry για τη διαφήμηση  

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: TATTOOS!!!

Τα τατουαζ που καλύπτουν τεράστιο μέρος του σώματος και κυρίως του προσώπου, όπως και εκείνα που απεικονίζουν σχέδια που απέχουν μακράν από την προσωπική μου αισθητική -και γι΄αυτόν ακριβώς το λόγο φαίνονται ΣΕ ΜΕΝΑ (sic) κιτς. Προφανώς κάποιος που επιλέγει συγκεκριμένο σχέδιο ή να διακοσμήσει μια τόσο μεγάλη επιφάνεια του σώματος του δεν τα θεωρεί κακόγουστα.
Το "όλα" το έγραψα κυρίως βλέποντας τις φωτογραφίες του προηγούμενο από το δικό μου ποστ της Madlene -στο οποίο και η ίδια αναφέρει ότι παραβάλλει "extreme tatoos".
Δεν είμαι κατά της ιδέας του τατουάζ, πολλά τα βρίσκω πολύ καλόγουστα και ταιριαστά στο άτομο που τα έχει, αλλά δεν μπορώ να μην κρίνω αρνητικά κάποιες περιπτώσεις.

 

Θα θελα να κάνω ένα αλλά δεν έχω βρει κάτι που να ξέρω ότι το θέλω πάνω μου για πάντα

 

Μια φορά κάποιος με ρώτησε αν θα πρότεινα για πρόσληψη κάποιον που τα χέρια του είναι γεμάτα τατουάζ, κάτω - κάτω. Απάντησα πως όχι, γιατί στην πιάτσα μου η γυναίκα του Καίσαρα δεν έχει και πολλή σημασία αν είναι τίμια, αλλά σίγουρα πρέπει να φαίνεται τίμια.

Ωστόσο, στο γυναικείο κορμί τα tattoos με συναρπάζουν - ειδικά αυτά που καλύπτονται απ'τα καθημερινά ρούχα και τα βλέπω μπροστά μου ξαφνικά όταν βγάζει τη ζακέτα της επειδή ζεστάθηκε, ή όταν της βγάζω τη μπλούζα της.

Ευχαριστούμε, Babylon, για το ωραίο τελευταίο σου post. Υποπτεύομαι πως πέρα απο τις μεγάλες κατηγορίες που παραθέτεις, υπάρχουν και άλλες μικρότερες.

Xαιρετισμούς,
DocHeart